Het verhaal begon met een telefoontje van een VIP-cursist van de vorige cursus. Ze was in paniek. Haar man - laten we hem Amir noemen - zat aan het einde van zijn proefperiode en kreeg een vast contract aangeboden. Hij verkeerde in de veronderstelling dat er een proefperiode gold voor zowel de werknemer als werkgever. De week ervoor moest hij op daken werken bij het plaatsen van zonnepanelen. Vanwege zijn hoogtevrees voelde dat voor hem uiteindelijk als ondoenlijk. Amir was echter onder de druk bezweken, had het gedaan, maar zwoor daarna bij zichzelf ‘dat nooit meer’.
In Amirs contract stond ook de verplichting tot werken in het weekend. Als Nederlander weet je dat het dan gaat om zo nu en dan een storingsdienst of een project wat uitloopt en kun je vragen om dat duidelijker vast te leggen. Maar komend uit de Levant * is de ervaring dat je dan elk weekend moet werken, dus 7 dagen per week. Daarom besloot hij het contract niet te tekenen. Maar Amir had een uitkering en de betreffende baan was door de gemeente bemiddeld. Hij was inmiddels klaar met zijn inburgeringstraject en wilde vanaf dat moment niets liever dan werken, en dan het liefst als elektromonteur. Deze werkgever bood dat, dus iedereen tevreden. Totdat het contract aan bod kwam.
Gemeente
Niet wetende wat te doen belde hij zijn contact bij de gemeente. Hij gaf aan het contract niet te willen tekenen, omdat hij vreesde weer op daken te moeten werken. Jammer genoeg nam de gemeente zijn probleem niet serieus. Hij mocht geen werk weigeren, want daardoor zou zijn uitkering worden gestopt. De toon was bars, het gesprek ultrakort. Onbegrip en paniek waren het gevolg. Zijn vrouw besloot mij, haar voormalig VIP-coach, te bellen met de mededeling dat haar man snel ander werk nodig had. Opstap personeelsdiensten had via mijn bemiddeling al in een eerder stadium een afspraak over een leerwerk traject gemaakt. Die afspraak moest worden afgezegd omdat de gemeente deze baan voor Amir aanwees.
Goed gesprek Opstap
Een telefoontje met uitleg naar Opstap, het uitzendbureau voor de bouw dat zich heeft gespecialiseerd in werken met statushouders, was meteen welwillend. Nog dezelfde week werd een afspraak gepland bij Vluchtelingenwerk in Elst. Het toeval wilde dat ik op dat moment ziek werd. Het verzoek om zonder mij het gesprek te voeren werd meteen ingewilligd. René Hoogenberk en collega Johnny Holtrigter namen rustig de tijd en luisterden naar Amir’s zorgen. Ze kregen alle problemen, paniek, onbegrip en angsten te horen. En besloten om, alvorens Amir zelf te plaatsen, eerst te kijken of een goed gesprek met de Gemeente Elst de problemen kon oplossen.
Contract aangepast
Daad bij het woord voegend belde Opstap de gemeente om te vragen of ze direct met Amir langs mochten komen. De ambtenaar nam nu de tijd om uit te leggen hoe dit soort dingen werken in Nederland. De eveneens aanwezige jobcoach van de gemeente beloofde om te bemiddelen bij het contract, zodat Amir nooit meer op daken hoefde te werken. Ook de gewenste opleiding en de beschikbaarheid in de weekenden werd uitgewerkt. Na overleg tussen gemeente en het bedrijf kwam alles uiteindelijk toch nog piekfijn in orde.
En dit dankzij het bijzonder sympathieke optreden van Opstap. Ze hadden een hele ochtend met Amir in overleg gezeten en losten geheel belangeloos voor drie partijen de problemen op. Terwijl ze ook simpel een nieuwe kracht hadden kunnen plaatsen waaraan ze wel zouden verdienen. Geweldig dat dit soort partijen er ook nog zijn.
* De Levant (Arabisch: Belad Al-Shaam of Morgenland) is de historisch-geografische naam voor een deel van Zuidwest-Azië. Het beslaat het gedeelte direct ten oosten van de Middellandse Zee.