Er zijn mensen die zoveel energie, passie en gedrevenheid in zich hebben dat ze gewoon nooit willen denken aan stoppen met werken. Zo ging in mei 2018 de oudste medewerker van Nederland, ene Henk Kluver, na 81 jaar werken officieel met pensioen. Al die tijd heeft hij met zijn handen gewerkt, in de fietsindustrie. Maar er zijn ook zware beroepen waar mensen best nog wel willen blijven werken maar niet meer kunnen, omdat het werk te zwaar geworden is. Het is voor hen daardoor onmogelijk om de pensioengerechtigde leeftijd werkend te behalen.
Wat is jouw mening?
“Het kabinet heeft besloten dat er tien banen zijn, waarbij je vijf jaar eerder met pensioen kunt gaan”. Nee, uiteraard is dit een nepbericht, maar het geeft aan dat het nagenoeg ondoenlijk is om te bepalen welk beroep te zwaar is om de pensioenleeftijd te halen. Maar er valt nog meer over te zeggen. Lichamelijke arbeid wordt over het algemeen beduidend minder betaald dan bijvoorbeeld het werk van managers die op kantoren plannen uitwerken. Stel je bent al 45 jaar bouwvakker. Dan wil het lijf wel dat je eerder stopt met werken, maar geeft je verstand aan dat dat financieel gezien geen haalbare kaart is. Denk maar eens aan de pensioenopbouw, die dan ook stopt. Zouden we misschien naar een economisch stelsel toe moeten, waarbij werknemers met een niet zwaar beroep langer moeten doorwerken om het eerder stoppen van werknemers met een zwaar beroep te compenseren? Is dat realistisch? We zijn benieuwd wat jouw mening is.
Wat kunnen we leren van andere landen?
In Oostenrijk is er een lijst van zware beroepen opgesteld. Werkgevers in Nederland willen graag dat er een dergelijke lijst in Nederland komt. De vakbonden voelen er weinig voor, en willen de classificering van ‘zwaar’ vooral per bedrijfstak aanpakken. In België was er ook een dergelijke lijst, maar die werd van tafel geveegd. Kortom, het is verre van eenvoudig om werkgevers, vakbonden en de politiek op één lijn te krijgen.
Kunnen werken vraagt om een juiste combinatie van fysieke en mentale gesteldheid
Iemand die jarenlang als stratenmaker gewerkt heeft loopt een grote kans op versleten knieën of schouders, rugklachten of ander fysiek ongemak. Als hij na diverse medische onderzoeken wordt afgekeurd komt deze werknemer weliswaar thuis te zitten, maar ontstaat er weer de nodige bewegingsvrijheid en een meer relaxte sfeer. Omdat hij zijn werk altijd met veel plezier heeft gedaan gaat het toch weer kriebelen en worden er weer klussen uitgevoerd. De fysieke klachten zijn er nog wel, maar nu kan men er makkelijker mee omgaan. Met als belangrijkste redenen: de passie voor het werk is er nog steeds, hij kan nu zelf zijn tijd indelen en de werkdruk is daarmee aanzienlijk minder. Natuurlijk is dit slechts een voorbeeld hoe motivatie weer nieuw leven wordt ingeblazen. Helaas zijn er nog te veel werknemers die best wel willen blijven werken, maar daartoe écht niet meer in staat zijn. Kunnen we dat voorkomen?
In onze volgende blog
Het gesteggel over ‘de lijst met zware beroepen’ zal nog wel even voortduren. Wij zullen daarom in de volgende blog stilstaan bij wat praktische oplossingen, vaak logisch van aard, waarmee je zware arbeid vooral die laatste jaren van iemands werkende bestaan best wat draaglijker kunt maken.